'Mensen denken: Goedemondt dat wordt lachen. Boeit me niks'

DEN BOSCH - Hij vindt het doodeng: ,,Alsof ik helemaal opnieuw moet beginnen." Toch schrijft cabaretier Ronald Goedemondt vanaf zaterdag 13 oktober wekelijks een column voor de Brabantse kranten BD, ED en BN De Stem. Waarom? ,,Je moet jezelf blijven verrassen."  

Brabants Dagblad | Theo van de Zande

Ze zijn er nog hoor: mensen die Ronald Goedemondt niet kennen. Het worden er wel rap minder. Na zes oneman-shows, jubelrecensies en drie seizoenen op tv met Sluipschutters is de in Eindhoven opgegroeide cabaretier toe aan iets nieuws. Zijn eerste serieuze acteerklus is net opgenomen. Én: hij gaat wekelijks een column schrijven voor de Brabantse kranten.

We spreken af in het Amsterdamse café Wildschut. Oud-Zuid, net achter het concertgebouw, het is de buurt waar hij al jaren woont met vriendin en zoontje (4). Toch was er iets nog belangrijker om juist in dit gerenommeerde grandcafé aan te schuiven. Hij kan er zo lekker ongegeneerd zijn vrij specifieke wensen rond de te bestellen uitsmijter kwijt. Alsof hij een sketch oplepelt: ,,Drie eitjes graag, wat gebakken champignons. Én tomaten én kaas, doe maar ouwe. Én een schaaltje zuur, augurkjes, uitjes. Én een schaaltje sambal. Lukt dat?

Het is 11 uur in de ochtend. Een gevulde maag praat nu eenmaal makkelijker. Alsof hij dat nodig heeft. Toch: cabaretier Ronald Goedemondt, die al zes oneman-shows lang zijn uitverkochte zalen in razend tempo plat walst, heeft ook die rustige kant. Aangename jongen, die met gemak zijn 43 jaar en het reeds behaalde succes van zich af houdt. 

Hij draait zich in de zwaar gecapitonneerde leren bank en legt een stevige enveloppe op tafel. Tikt er even op: ,,Het zijn de contracten voor het vierde seizoen Sluipschutters.” Was nog spannend, verklapt hij. De voorzetting van het tv-programma met korte sketches dat hij maakt met zijn vrienden Jochen Otten, Leo Alkemade en Bas Hoeflaak, was niet bepaald een zekerheidje. ,,Niet alleen omdat ze bij de publieke omroep strenger zijn geworden.  Over het derde seizoen was ik zelf niet tevreden. Zaten best goede dingen bij, maar ik was er niet trots op. Heb tegen de jongens gezegd dat als we door wilden, we wel een stap moesten maken. Het moet allemaal creatiever. Waren ze met me eens.”

Misschien is hij de meest kritische van het stel. Zeker op zichzelf. ,,Ben nu enorm aan het kutten met mijn nieuwe programma. Zit ergens tegen aan te hikken. Heb net na een try-out 35 minuten van mijn tekst weg gekieperd. Het was niet goed genoeg.” 

Waar precies de pijn zit, weet hij zelf ook niet. Wat hij wel weet: ,,Het geheim van alle kunst is dat je jezelf moet blijven vermaken en verrassen.” Vooral dat laatste is nogal actueel in het werkzame leven van de cabaretier. In een hoekje van zijn - toch al hectische - hoofd lagen wat langgekoesterde wensen te wachten. ,,Serieus acteren en schrijven, dat wilde ik al veel langer. Toch vond ik het doodeng toen een bevriend regisseur mij vroeg voor een tv-serie. Ben met allerlei mensen gaan praten.” Vooral ook met zijn vriendin dus. 

En zo is Goedemondt eind december bij Videoland van RTL te zien in de vijfdelige serie Kerst met Kuypers. ,,Nachten van wakker gelegen. Sta je daar opeens naast echte actrices als Henriëtte Tol. Doodeng. Voel me meteen weer dat onzekere mannetje in de trein vanuit Eindhoven maar Amsterdam. Met mijn op zolder bedachte grappen stapte ik bij de Comedy Train in Toomler binnen. Maar de eerste keer durfde ik me helemaal niet aan te melden. In de trein terug kon ik wel janken, ik had de tranen in mijn ogen.”

Waarom hij het weer opzoekt, die kwetsbaarheid, die onzekerheid? Je zegeningen tellen is ook mooi? ,,Het is steeds zoeken naar dat punt ergens tussen doodangst en noodzaak in. Ik ga iets doen wat ik eigenlijk niet durf. Weet eigenlijk wel zeker dat ik dit keer door de mand ga vallen. Maar het is noodzaak. Ik moet het doen. Daarom is het zo eng. Het mag niet mislukken. Want wat anders? ”

Even terug naar die cafétafel. Verbazingwekkend hoe hij ondertussen zijn uitsmijterproject heeft afgerond. De verse muntthee en jus d’ orange zijn ook op. Tijd voor een spa. Een droge mond hè.

Dan over die twijfels na dat telefoontje een paar weken geleden, of hij voor de drie Brabantse kranten een wekelijkse column wilde schrijven. Hij heeft het nooit gedaan. ,,Je moet toch een kader hebben. Als veel mensen je niet kennen, denken ze wat moeten we met die hersenspinsels van dat muizige mannetje?” Nu het met zijn bekendheid wel goed zit, durft hij het aan.

Wat kunnen we verwachten? Waar gaat hij zich over uitspreken? Zet de zachte ‘G’ in zijn eerste column de toon? ,,Het is voor mij wel een lifeline naar Brabant. Ik kan wel in Amsterdam wonen, maar Brabant blijft als een ouwe sportschoen. Die kan goor en vies zijn maar je gooit hem nooit weg want hij zit zo lekker.”

Brabant en vooral Eindhoven, waar zijn ouders nog wonen, blijft voor Goedemondt het ultieme thuiskomen. ,,Die aardstralen zijn gewoon anders dan in Amsterdam. Brabanders: ik ken die mensen. Ben ook nog steeds dat stille gevoelige jongetje dat opgroeit op Stratum met de apengeluiden van dierenpark Animali. Dat is een emotionele band.”

Hij geeft ook een winstwaarschuwing: ,,Niet alle columns gaan grappig zijn. Dat is toch wat veel mensen verwachten: Goedemondt dat wordt lachen. Dat boeit me niks, eerlijk gezegd. Oké, een bietje.” De inschatting dat zijn onderwerpen eerder dichtbij en herkenbaar zullen zijn in plaats van wereldwijd en zwaar geëngageerd, wordt bevestigd. Een Youp van ’t Hek, die hij regelmatig leest, zal het niet worden. ,,Voor mij moet het persoonlijk zijn. Een column is het lekkerst als ik de schrijver voel. Alleen een mening vind ik niet interessant.”

Hij haalt er de Schotse komiek Billy Connolly bij. Goedemondt deelt zijn voorliefde om grappen te maken over: the moments in life with your pants down. Daar heeft hij weinig voor nodig. Geklooi met aan elkaar geplakte aardappelschijfjes of een onwillige snoer van een stofzuiger. In zijn laatste show ‘Geen sprake van’ stuwt de cabaretier die situaties op onnavolgbare wijze op tot de hilarische sketch ruzie met de dingen. Een recensent jubelt: ‘Goedemondt vindt grappen waar anderen niet zoeken’. Het zal voor zijn columns niet anders zijn.